شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس سیزدهم: گرد آفرید | آزمون شماره 315

دم صبح- ایستاد- روشنایی- موضوع

صبح زود- پافشاری کرد- روشنایی روز- موضوع

چاشتگاه- پافشاری کرد- شعله- اسب

سحرگاه- ایستاد- شرار آتش- اسب

شمشیر، خروشان، زردرنگی، رها کردن

شمشیر، خروشان، اسب، ناله

سرنیزه، گروه، زرده، آواز

سرنیزه، دسته، اسب، صدا

ز آذار گُردآفرید و هژیر/پر از درد بودند بُرنا و پیر

فلک در شگفتی ز عزم شماست/ملک آفرین‌گوی رزم شماست

چو سهراب را دید بر پشت زین/چنین گفت کای شاه ترکان چین

چو بر زین بپیچید گُردآفرید/یکی تیغ تیز از میان برکشید

هیچ همچون پوچ عالی نیست/ این گلیم تیره بختی هاست

و باید بشنوم گه گاه/ همان ابریشمین تحریرِ محزونِ خموشی را/ که دارد موج و اوج دلکشی در پردۀ عشاق

با آرزوی تو، ای آرزوی همیشه/ گویی درین گوشۀ غم/ امشب من آزادم، آزاد

همچنان می رفت و می آمد/ همچنان می گفت و می گفت و قدم می زد/ گاه می استاد و به سویی چشم می غرّاند

دشمن آن است که پوشيده کند خصمي خويش / خصم چون کينه خود فاش کند دشمن نيست

ما را غريبي از وطن خود نمي برد / در کعبه ايم و ساکن بتخانه خوديم

 بـه بـی‌نیازی مـن نـاز می‌کـنـد همّـت / تـوانـگـر از دل بــی‌مـدّعـای خـویـشـتـنـم

 چون بلبل از ترانه خود مست مي شويم / ما غافلان به خواب ز افسانه خوديم