شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 5: اختیارات شاعری 1 (زبانی) | آزمون شماره 2541

چو سرو اگر بخرامی دمی به گلزاری / خورد ز غیرت روی تو هر گلی خاری

ز کفر زلف تو هر حلقه‌‏ای و آشوبی / ز سحر چشم تو هر گوش‌ه‏ای و بیماری

مرو چو بخت من ای چشم مست یار به خواب / که در پی است ز هر سوی آه بیداری

نثار خاک رهت نقد جان من هر چند / که نیست نقد روان را بر تو مقداری

ز بس خون‌ها که می‌ریزی به غمزه / شمار کشتگان ناید به یادت

جهان از فتنه آبستن شد آن روز / که مادر در جهان حسن زادت

گر از خون ریختن شرمت نیاید / ز رنج غمزه باری شرم بادت

به شام آورد روز عمر ما را / امید وعده‌های بامدادت

دست فشانم چو شجر چرخ‌زنان هم چو قمر / چرخ من از رنگ زمین پاک‌تر از چرخ سما

عارف گوینده بگو تا که دعای تو کنم / چون که خوش و مست شوم هر سحری وقت دعا

 از کف سلطان رسدم ساغر و سغراق قدم / چشمه خورشید بود جرعه او را چو گدا

 دلق من و خرقه من از تو دریغی نبود / وان که ز سلطان رسدم نیم مرا نیم تو را