شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس هفتم : تاریخ ادبیات فارسی در قرن های 10 و 11 | آزمون شماره 7187

عشق چون اید برد هوش دل فرزانه را / دزد دانا می کشد اول چراغ خانه را

آرزو در طبع پیران از جوانان است بیش /  در خزان هر برگ چندین رنگ پیدا می‌کند

سلامت همه آفاق در سلامت توست / به هیچ عارضه شخص تو دردمند مباد

گردش چرخ، بد و نیک ز هم نشناسد /  آسیا تفرقه از هم نکند گندم و جو

کلیم کاشانی _ محتشم کاشانی

سلمان ساوجی _ وحشی بافقی

بیدل دهلوی _ وحشی بافقی

صائب تبریزی _ بابافغانی شیرازی

نه زنگم کز گران‌جانی به خاطر‌ها گران باشم / سبک چون عکس از آیینه ادراک برخیزم

به سبک‌دستی سیلاب فنا ممکن نیست / کز سر راه تو چون سنگ نشان برخیزم

خیز و بالا بنما ای بت شیرین‌حرکات / کز سر جان و جهان دست‌فشان برخیزم

مغز را پوست حجاب است ز آمیزش قند/ کی بود که ز سر هر دو جهان برخیزم

جریان شعر بابافغانی، به شیوه رودکی و عنصری در جریان بود.

بعد از ظهور شاعرانی چون سعدی، مولانا و حافظ، فرصت رشد ادبیات فارسی فراهم شد.

توجه شاهان صفوی به ادبیات عرفانی، عارفان و شعرای هندی را به شعر فارسی علاقه‌مند کرد.

قالب غزل با توجه به نقش و سابقه کاربردش اجازه پرداختن به مسائل اجتماعی و سیاسی را نمی‌داد.