شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس نهم: موازنه و ترصیع | آزمون شماره 20538

دانه باشی مرغکانت برچنند/ غنچه باشی، کودکانت برکنند

برند از برای دلی بارها/ خورند از برای گلی خارها

ای ثنای تو سروران را ورد/ وی لقای تو اختران را فال

ای منوّر به تو نجوم جمال/ وی مقرّر به تو رسوم کمال

دانه باشی مرغکانت برچنند / غنچه باشی کودکانت برکنند

حاصل ذوق و هنر خون جگر بود مرا / این هم از بی‌هنری‌های هنر بود مرا

بوستانی است صدر تو، ز نعیم / آسمانی است قدر تو، ز جلال

دل به امید روی او همدم جان نمی‌شود / جان به هوای کوی او خدمت تن نمی‌کند

آتش از هیزم کند کم در طبیعت طُرفه نیست / آتشی کو هیزم افزاید همی این طُرفه‌تر

کز گران‌سنگی گنجور سپهر آمد کوه / وز سبکساری بازیچه باد‌ آمد خَس

غلام نرگس مَست تو تاجداران‌اند / خراب باده لعل تو هوشیاران‌اند

مرد باش و گرْم رو در راه مردان روز و شب / تیغ گیر و زخم زن دین از زبان ویران مکن

الف، ج، ب

الف، ب، ج

ب، ج، الف

ج، الف، ب

گهی ز نرگس مستانه تو مخمورم                             گهی ز گردش پیمانه تو سرمستم

یا بهار عمر من رو بر خزان خواهد نهاد          یا نهال قامت او را به بر خواهم گرفت

می کشندم چو سبو دوش به دوش                           می‌برندم چو قدح دست به دست

خلق را از لعل میگون تو مستی داده‌اند             عقل را از چشم فتّان تو مفتون کرده‌اند