شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس نهم: موازنه و ترصیع | آزمون شماره 20391

راه عشق تو راه پر آسیب/ درد عشق تو درد بی درمان

ما ز بالاییم و بالا می‌رویم/ ما ز دریاییم و دریا می‌رویم

درد عشق تو کسی درک نکرد/ حرف قلب تو کسی دوست نداشت

نقش خورنق است همه باغ و بوستان/ فرش ستبرق است همه دشت و کوهسار

ما ز بالاییم و بالا می‌رویم/ ما ز دریاییم و دریا می‌رویم

گفتار تو پرداخته آیات هنر/ کردار تو افراخته رایات ظفر

هم حرکاتش متناسب به هم/ هم خطواتش متقارب به هم

بخشش تو برون شده ز بیان/ کوشش تو فزون شده ز مقال

در اصطلاح ادبی، یکسانی کلمات مصراعی با مصراع دیگر یا جمله‌ای با جمله دیگر از نظر وزن و حروف پایانی.

دو مصراع یا دو جمله که میان واژه‌های آنها دو به دو از نظر «وزن» و «حرف پایانی» کاملاً یکسانی باشد.

اگر در یک جمله دو واژه هم‌آوا به کار رود اما معنای متفاوت داشته باشد، ترصیع نام دارد.

موازنه‌ای که همۀ سجع‌های آن متوازی باشد.

به نام کردگار هفت افلاک/ که پیدا کرد آدم از کفی خاک 

الهی فضل خود را یار ما کن/ ز رحمت یک نظر در کار ما کن 

سرّ عشقت کس تواند گفت؟ نی/ دُرّ وصفت کس تواند سُفت؟ نی 

زهی گویا ز تو کام و زبانم/ تویی هم آشکارا هم نهانم 

قول او ختم‌دان تو چون قرآن / لفظ او جزم‌ دان تو چون فرقان

هوا از چهر او گردد به‌سان دیده شاهین / زمین از اشک او گردد به‌سان سینه عنقا

گه آن آراسته زلفش زره گردد گهی چنبر / گه آن آراسته جعدش ببارد مشک و گه عنبر

بوستانی است صدر تو ز نعیم / و آسمانی است قدر تو ز جلال