شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 23468

بلبلکان با نشاط، قمریکان با خروش/ در دهن لاله مشک، در دهن نحل نوش

ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد/ دل رمیده ما را انیس و مونس شد

دانه خال تو خون، از چشم صیاد آورد/ این سپند شوخ آتش را به فریاد آورد

زان نمکدان لب شیرین شور‌انگیز تو/ دانه خال سیه بر قرص سیمین بسته‌اند

پس وصال این فراق آن بود / صحّت این تن سقام جان بود

به دام افتاد روباهی سحرگاه / به روبه‌بازی اندیشید در راه

دلم سیر شد زین سرای سپنج / خدایا مرا زود برهان ز رنج

نداری ز من شرم از کردگار / نترسی که پرسند روز شمار؟

خویش را پیشتر از مرگ خبر باید کرد / در حضر فکر سرانجام سفر باید کرد

سیر انجام در آیینه آغاز خوش است / دام را پیشتر از دانه نظر باید کرد

حرف تلخِ آن لب میگون به خاطر بار نیست / هست شیرین‌تر، بود چون باده گلفام تلخ

پند ناصح چند ریزد خار در پیراهنم؟ / خواب شیرین می‌شود از مرغ بی‌هنگام تلخ

واج‌آرایی _ ‌تشخیص

حس‌آمیزی _ تشخیص    

حس‌آمیزی _ واژه‌آرایی

اغراق _ تشبیه

در دهن لاله باد، ریخته و بیخته / بیخته مشک سیاه ریخته درّ ثمین (ثمین: گرانبها)

تن ز جان و جان ز تن مستور نیست / لیک کس را دید جان دستور نیست

ز کوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی / از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی

گوهر از گفتار بارم، زر ناب از روی زرد / گنج‌ها دارم به کنج عزلت از این کیمیا