شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 24597

گر اظهار پشیمانی کند گردون مشو ایمن/ که بدعهد از پشیمانی، پشیمان زود می‌گردد

گر تو گرفتارم کنی، من با گرفتاری خوشم/ ور خوار چون خارم کنی، ای گل! بدان خواری خوشم

گو به سلام من آی با همه تندیّ و جور/ وز من بیدل ستان جان به جواب سلام

پای استدلالیان چوبین بود/ پای چوبین سخت بی‌تمکین بود

سیل غمش در رسید، آب ز سر در گذشت / صبر و خرد حمله کرد، ‌رخت به صحرا نهاد

 از من ادراک تو بدان ماند / کابلهی کرده باد را به قفس

سود و زیان و نفع و ضرر دخل و خرج عشق / کردم پس از هزار ضرر سر به سر گذشت

بندند گر دهی تو اجازت چو بندگان / در خدمت رخ تو کمر ماه و آفتاب

مراعات نظیر، اغراق، تشبیه، تشخیص

تلمیح، استعاره، واج‌آرایی، واژه‌آرایی

مراعات نظیر، واج‌آرایی، جناس، تضاد مراعات نظیر، واج‌آرایی، جناس، تضاد

تلمیح، اغراق، کنایه، تضاد

زلف او دام است و خالش دانه آن دام و من / بر امید دانه‌ای افتاده‌ام در دام دوست (استعاره، واژه‌آرایی)

همچو ماهی بر آسمان نشاط / یا چو ماهی فتاده در شستی (:دام) (واژه‌آرایی، تشبیه)

غریب‌تر ز همه اینکه هرگزت نبود / ز غیر شعر شعار و به غیر شعر شعور (واج‌آرایی، واژه‌آرایی)

از دست رفته‌ایم و ز پا اوفتاده‌ایم / از مرد کار قصه این کارخانه پرس (کنایه، استعاره)