شرکت در آزمون آنلاین پیام‌های آسمان هشتم - درس 1-آفرینش شگفت انگیز | آزمون شماره 1256

گلی جز سخن دید هرگز کسی؟ / که بی‌آب و بی‌نم همیشه طری (شاداب) است؟

نبینی که بر آسمان و زمین / مر او را خداوندی و مهتری است؟

از هر چه حاجت است بدو بنده را، خدای / کرده ‌است بی‌نیاز در این رهگذر مرا

شکر آن خدای را که سوی علم و دین خود / ره داد و سوی رحمت بگشاد در مرا

همه آن کن که گر بپرسندت / زان توانی درست داد جواب

گر بترسی ز تافته‌ی دوزخ / از ره طاعت خدای متاب

ستم مپسند و نه جهل از تن خویش / که عقل از بهر این دادت خداوند

ز فعل خویش باید ساخت امروز / تو را از بهر فردا خویش و پیوند

مخاطب را به دقّت در جهان می‌خواند، چرا که شگفتی‌های آن، ما را به وجود خالقی توانا می‌رساند.

مخاطب را به دقّت در جهان می‌خواند، چرا که علم به کمّ‌وکیفِ طبیعت، انسان را از خالق آن دور می‌کند. 

آنان را که غرق در پدیده‌های دنیایی می‌شوند نکوهش می‌کند، چرا که دقّت در جهان، ما را از خالق آن دور می‌کند.

آنان را که تصوّر می‌کنند این جهان مجموعه‌ای منظم است نکوهش می‌کند چرا که نظم این جهانی، یعنی این جهان خالقی ندارد.

شخصی که در میان صحبت‌هایش تپق می‌زند، امّا بلافاصله آن را اصلاح می‌کند.

شخصی که ساعتی را با پارچه‌ای تمیز می‌کند، امّا زمان دقیقِ آن را نیز به خاطر می‌سپارد.

شخصی که خودروی تصادفی را به قیمت گزافی می‌خرد تا از قطعات آن استفاده کند.

شخصی که هر روز از خیابانی می‌گذرد و عنوان آن را بر تابلو می‌بیند، امّا نامش را نمی‌داند.

انسان باید به طبیعت نگاه هوشیارانه داشته باشد.  

طبیعت، عقل هوشیار را به وجود چند خدا راهنمایی می‌کند. 

طبیعت برای راهنمایی انسان به وجود خداوند، به عقل او کاری ندارد.

انسان نباید به عقل خود تکیه کند چرا که آن نیز بخشی از طبیعت است.