شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس نهم : ذوق لطیف | آزمون شماره 5432

یکی نام نیکو ببرد از جهان/یکی رسم بد ماند ازاو جاودان

جهان را چون رباطی با دو دَر دان/که چون زین در در آیی بگذري زان

جهان چاهی است بی بن بر سر راه/نشاید مست خفتن بر سر چاه

پار گذشت آن چه دیدی از غم و شادی/  بگذرد امسال و همچو پار نماند 

گفتم عشقت قرابت و خویش منست / غم نیست غم از دل بد اندیش منست

گفتا به کمان و تیر خود می‌نازی / گستاخ مینداز گرو پیش منست

ویرانه ز توست چون تو رفتی / معمور شود به عدل سلطان 

چو از دشت نزدیک شهر آمدند / کزان شهر جوینده بهر آمدند

پراگنده شد در جهان آگهی/ که گم شد ز پالیز سرو سهی (باغ)
 

 ای صاحب متاع صباحت تلطفی/ کاورده عاجزی به درت احتیاج خویش (صبحگاهی)
 

تمکّن تو سراپرده در مقامی زد/ که زهره با همه سازش، کنیز پرده سراست (توانگری)
 

از دم صبح ازل تا آخر شام ابد/ دوستی و مهر بر یک عهد و یک میثاق بود (پیمان)