شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یازدهم: قافیه | آزمون شماره 16623

سلسله‌ موی دوست، حلقه دام بلاست / هر که در این حلقه نیست، فارغ از این ماجراست

چه باید نازش و نالش بر اقبالی و ادباری / که تا بر هم زنی دیده، نه این بینی نه آن بینی

برو ای گدای مسکین در خانه علی زن / که نگین پادشاهی دَهَد از کَرَم گدا را

گفتم به نیرنگ و فسون،‌ پنهان کنم ریش درون / پنهان نمی‌ماند که خون بر آستانم می‌رود

به ایوان‌ها تخت زرین نهاد / به خانه در آرایش چین نهاد

پیکرت آراسته حق چون پری / تا تو سوی صانع بی‌چون پری

گر من ز محبتت بمیرم / دامن به قیامتت بگیرم

هوا سرد و خرگاه خورشید گرم / زمین خشک و بالین جمشید نرم

با خار بودی هم‌نشین چون عقل با جایی قرین / بر آسمان رو از زمین منزل به منزل تا لقا

دُرج عطا شد پدید غُره دریا رسید / صبح سعادت دمید صبح چه نور خداست

هر دم به خاکی منزلم هر دم غباری حاصلم / ای خاک بر فرق دلم آخر غبار کیست این؟

جان را چه سود گر دل از این باغ شد جدا؟ / بلبل بنال گر گل از این خار شد جدا