شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس هشتم : پایه های آوایی همسان (2) | آزمون شماره 1281

امشب که بزم عارفان از شمع رویت روشن است / آهسته تا نبود خبر رندان شاهدباز را

چرخ بگردید بسی تا که چنین چرخ زدم / یار بنالید بسی تا که در این غار شدم

عالم همه دریا شود دریا ز هیبت لا شود / آدم نماند و آدمی گر خویش با آدم زند

گر پای بر فرقم نهی، تشریف قربت می‌دهی / جز سر نمی‌دانم نهادن عذر این اقدام را

شوم غلام ـ عاشقان را ـ عزیزی ـ شکسته‌اند

کنم قربان ـ آسمانی ـ روانم ـ را ببرد

جمشیدم ـ مستانه‌ای ـ کریما ـ درشکند

جهان رانم ـ نسیمی ـ ماهی ـ مست کند

بار دیگر سر برون کن از حجاب / از برای عاشقان دنگ را

چرا به عالم اصلیّ خویش وا نروم / دل از کجا و تماشای خاکدان ز کجا

سوی شورستان روان کن شاخی از آب حیات / چون گل نسرین بخندان خار غم فرسود را

برو از خانه گردون بدر و نان مطلب / کان سیه کاسه در آخر بکشد مهمان را