شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس پانزدهم : کبوتر طوقدار | آزمون شماره 1740

حرم شادی کنان بر طاق ایوان/که مروارید بر تاجش ببارند

زمین می گفت عیشی خوش گذاریم/ازین پس، آسمان گفت ارگزارند.

من جرعه نوش بزم تو بودم هزار سال/کی ترک آبخورد کند طبع خوگرم

زهی حمیده خصالی که گاه فکر صواب/تو را رسد که کنی دعوی جهانبانی

نزه و باصفا- عکس ریاحین - استخلاص و تخلّص

موالات و مودّت - طعنه طاعنان - اهمال و کاستی

اعوان و انصار - زکی و باهوش - سیل اعتذار

مطلق و ایمن - صواب و درست - بر حسب مصلحت

ایشان حقوق مرا به طاعت و مناسحت بگزاردند و به معونت و مظاهرت ایشان از دست صیاد بجستم 

در وقت فراغ موافقت اولی تر و الا طاعنان مجال وقعیت یابند

مطوقه یاران را گفت : سوی درختستان ها رویم تا نظر او منقطع گردد و نومید و خوایب باز گردد

از تجارب روزگار برای دفع حوادث صلاح ها توان ساخت.

دو تشبیه ـ دو استعاره            

یک تشبیه ـ یک استعاره        

دو تشبیه ـ یک استعاره      

یک تشبیه ـ دو استعاره

عقده ـ ملالت ـ ملول ـ امهال                                                

عقده ـ ملول ـ ملالت ـ اهمال

 

خشن ـ ملالت ـ ملول ـ اهمال                                                

خشن ـ ملول ـ ملالت ـ امهال