شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس چهارم : سبک شناسی قرن های 7 و 8 و 9 (سبک عراقی) | آزمون شماره 9464

گر سخن گویم ز چین زلف تو / از سرکین چین در ابروی افکنی

 دلم محبّت ابنای روزگار گرفت / فغان که آینه‌ام خوی با غبار گرفت

 دل را نگاه گرم تو دیوانه می‌کند / آیینه را رخ تو پری‌خانه می‌کند

 نمی‌شود دل پاکان زحرف بد غمگین / ز عکس زشت نیفتد به روی آینه چین

سستی و ضعف در ساخت دستوری جملات 

فصیح و بلیغ نبودن نثر این دوره

توجّه به ظاهرسازی و تصنّع در کتاب‌های مصنوع 

رواج تاریخ‌نویسی به اسلوب ساده

 پوپوک پیکی، نامه زده اندر سر خویش / نامه گه باز کند، گه شکند بر شکنا

بریدم شب تیره و روز روشن / ابا رنج بسیار و بس ناتوانی

روی تو خوش می‌نماید آینه ما / که آینه پاکیزه است و روی تو زیبا

من ایدون چو بازم که زی تو شتابم / اگر چند از دست خود برپرانی