شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دوم: سازه‌ها و عوامل تاثیرگذار در شعر فارسی | آزمون شماره 24296

 وقت را غنیمت دان آن‌قدر که بتوانی/ حاصل از حیات ای جان یک دم است تا دانی

این کوزه‌گر دهر چنین جام لطیف/ می‌سازد و باز بر زمین می‌زندش

برگزین از کارها پاکیزگیّ و خوی نیک/ کز همه دنیا گزین خلق دنیا این گزید

به روزگار سلامت سلاح جنگ بساز/ وگرنه سیل چو بگرفت، سد نشاید بست

 تکرار منظم وزن شعر، موسیقی آن را زیباتر نشان می‌دهد.

توجه به فضای عاطفی و آهنگ متن، سبب کشف وزن می‌شود.

بدون وزن، کمتر می‌توان عواطف را برانگیخت.

شوق به رمزمه و آوازخوانی به خاطر وجود نظم و وزن در شعر است.

هرکه در او گوهر دانایی است / بر همه کاری‌اش توانایی است

عمر برف است و آفتاب تموز / اندکی ماند و خواجه غرّه هنوز

دفتر افلاک‌شناسان بسوز / دیده خورشیدپرستان بدوز

ای همه هستی ز تو پیدا شده / خاک ضعیف از تو توانا شده

ای سرخوشان ای سرخوشان آمد طرب دامن‌کشان / بگرفته ما زنجیر او بگرفته او دامان ما

در دو جهان لطیف و خوش هم‌چو امیر ما کجا / ابروی او گره نشد گر چه که دید صد خطا

صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را / که سر به کوه و بیابان تو داده‌ای ما را

ای نفس خرّم باد صبا / از بر یار آمده‌ای مرحبا

برید و درید و شکست و ببست / یلان را سر و سینه و پا و دست

ای جان و دل از عشق تو در بزم تو پا کوفته / سرها بریده بی‌عدد در رزم تو پا کوفته

شما را بر آسایش و بزمگاه / گران شد چنین‌تان سر از رزمگاه

برفتند و دیدندش افکنده خوار / برآسوده از بزم و از کارزار