شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یکم: مبانی تحلیل متن | آزمون شماره 18108

دانم که کس نگردد از بیم گرد من/ زین‌گونه شیرمردی من چون شود عیان

(وجود ترکیب وصفی مقلوب)

تا مر مرا دو حلقه بند است بر دو پای/ هستم دو دیده گویی از خون دو ناودان (آوردن حرف اضافه "مر" بر سر مفعول)

نبشته که با گفته گرد آمدی/ وگر چند بس بیکران باشدی (وجود تلفظ کهن واژه)

گیرم صبور گردم، بر جای نیست دل/ گویم به رسم باشم، هموار نیست رای

(استفاده از فعل ماضی در معنای مضارع)

طبیبی را دیدند که هرگاه به گورستان رسیدی، ردا در سر کشیدی.

نگویم جوانی مکن، لکن جوان خویشتن‌دار باش.

ای پسر هر چند جوانی، پیرعقل باش.

جوانمرد که بخورد و بدهد به از عابد که روزه دارد و بنهد.

ثوابت باشد ای دارای خرمن/ اگر رحمی کنی بر خوشه‌چینی

به بخشندگی کوش کآب روان/ به سیلش مدد می‌رسد ز آسمان

به بالای سرو است و هم زور پیل/ به بخشندگی همچو دریای نیل

بزرگی بایدت بخشندگی کن/ که دانه تا نیفشانی نروید