شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دوم: سازه‌ها و عوامل تاثیرگذار در شعر فارسی | آزمون شماره 23972

درد ما را نیست درمان الغیاث/ هجر ما را نیست پایان الغیاث

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی/ دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی

درد فراق می‌کشم ناله به نای چون رسد/ آتش عشق من برم، چنگ دوتا چرا بود؟

ساقیا برخیز و در ده جام را/ خاک بر سر کن غم ایام را

ساقی چمن گل را بی روی تو رنگی نیست/ شمشاد خرامان کن تا باغ بیارایی

ای بر درت خیل و حشم بیرون خرام ای محتشم/ زیرا که سرمست و خوشم زان چشم مست دلربا

من چو از تیر توام بال و پری بخش مرا/ خوش پرد تیر زمانی که کمان برخیزد

به خوشی بناز و به خوبی ببخش/ مکن روز را بر دل خویش رخش

حکیمان دیردیر خورند و عابدان نیم سیر و زاهدان سدّ رمق و جوانان تا طبق برگیرند.

استغفار باید کردن که بنده را با خداوند خویش انبازى جستن در ملک خطرى عظیم بود.

گناه شما را بود که احرام‏ ما را بشکستید تا ما را حاجت افتاد دست به سلاح کردن.

هر غریبى و یا رسولى که بدین درگاه مى‏رسد چنان مى‏پندارد که بر این درگاه ظلمى عظیم مى‏رود بر خلق.