شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس نهم : استعاره | آزمون شماره 102

دگرباره خیاط باد صبا / بر اندام گل دوخت رنگین قبا

آمدی با تاب گیسو تا که بیتابم کنی / زلف را یکسو زدی تا غرق مهتابم کنی 

سنبلش غارت ایمان نکند چون نکند / لب لعلش مدد جان نکند چون نکند 

کجا رواست که یک‌جا رود به دامن گلچین / گلی که بلبل مسکین کشید زحمت خارش

هم جان بدان دو نرگس جادو سپرده‌ایم / هم دل بدان دو سنبل هندو نهاده‌ایم 

ز هر طرف به تظلم نیازمندی چند / رخ نیاز بر آن خاک آستان دارد 

ماه خورشیدنمایش ز پس پرده زلف / آفتابی است که در پیش سحابی دارد 

زین آتش نهفته که در سینۀ من است / خورشید شعلهای است که در آسمان گرفت 

خانه دل ما را از کرم عمارت کن / پیش از آن که این خانه رو نهد به ویرانی 

آتش است این بانگ نای و نیست باد / هر که این آتش ندارد، نیست باد

این عشق همچو آتش بر جمله قاهر است / تو بس عجایبی که بر آتش تو قادری 

عالم از شور و شر عشق خبر هیچ نداشت / فتنهانگیز جهان نرگس جادوی تو بود 

ماه از اثر مهر رخت یافت نشانی / زآن روی جهانی به جمالش نگران شد

ای دفتر حسن تو را فهرست خط و خالها / تفصیلها پنهان شده در پرده اجمالها 

بیا مرا ببر ای عشق با خودت به سفر / مرا ز خویش بگیر و مرا ز خویش ببر

در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود / از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت 

پرده عفاف - خار غم - گردن استکبار - روح کلام 

آیینه تصور - نفس باد - ناله مرغ - شکوفه اشک 

زلف سخن - بلبل خوش‌نغمه - گل صد‌برگ - بانگ شادی 

درِ آفاق - آفتاب درخشان - ارباب ظلم - خَم ابرو