شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 17976

نماند فتنه در ایام شاه جز سعدی/که بر جمال تو فتنه است و خلق بر سخنش

طومار ندامت است طبع من/حرفی است هر آتشی ز طومارم

گلاب است گویی به جویش روان/همی شاد گردد ز بویش روان

گدا را چو حاصل شود نان شام/چنان خوش بخسبد که سلطان شام

در بیت آرایۀ جناس همسان وجود دارد

قالب شعری نمی‌تواند مثنوی باشد

واژه آرایی در کلمۀ بهشت به چشم می‌خورد

آرایۀ تشبیه در بیت وجود دارد.

۲ بار

۳ بار

۴ بار

۵ بار

طیران مرغ دیدی تو ز پای‌بند شهوت / به در آی تا ببینی طیران آدمیت (واژه‌آرایی)

همچو زلف سیاه سرکش هندو / بر سر آتشم فکند و رها کرد (تشبیه)

خون شد دلم از دست سر زلفت و کس نیست / کانصافم از آن هندوی شب‌رنگ بگیرد (واج‌آرایی)

خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد / ساحت کون و مکان عرصه میدان تو باد (جناس همسان)

تو خود به جوشن و برگستوان نه محتاجی / که روز معرکه بر خود زره کنی مو را (تشبیه، تضاد)

این آن غزل که «فیضی» شیرین‌کلام گفت / در دیده‌ام خلیده و در دل نشسته‌ای (حس‌آمیزی، واج‌آرایی)

دارم آن سر که سر اندر قدمت اندازم / وین خیالی است که اندر سر بسیاران است (کنایه، واژه‌آرایی)

بیا بر طور دل جانا که تا واقف شوی زانجا / ز حال موسی عمران و کوه طور و میقاتش (واج‌آرایی، تلمیح)