شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 (ویژه انسانی) - درس چهارم

1-

عیّن عبارةً فیها اسمُ نکرةٍ:

إصفهان و شیرازُ مِنَ المناطقِ الجمیلةِ في إیرانَ!

في الحصّةِ الثّالثةِ تکلّمْتُ مع زمیل کان هناک!

یکتبُ المعلّمُ علی السَّبّورةِ النِّکاتِ المُهمَّةَ!

‌ الکعبةُ مِن البیوتِ المُقدَّسةِ في العالَمِ!

2-

ماذا نستنبط من قول أرسطو حول الکذب:

الکذّابون یخسرون حینَ یجتنبون من الصدق.

لایقدر الکذّابُ علی قول الصِّدق أبداً.

الّذي یکذبُ دائماً لا یصدّقه النّاس عندما یصدق.

من قام بالکذب فلا یستطیع أن یَصدق.

3-

فی أیّ عبارة جاء‌ت النکرة؟

هذا بُستان جدّی مع فواکههِ اللذایذة.

هؤلاء المُسلمونَ یُساعِدونَ الاٰخرین عند الأعیاد.

فی أیِّ بِلادٍ تَقَعُ هذه الأهرام؟

یَعملُ حمیدٌ فی المزرعة الکبیرة.

4-

عیّن الخطأ:

لِمن هذه الشّریحة الّتي وَجدتُها في الصّالة أمسِ؟: این سیم کارتی که دیروز آن‌‌را در سالن پیدا کردم مال کیست؟

إنّه کان رجلاً مُحسِناً یَفکُّ الأَسرَی و یُساعد المِسکین!: او مردی نیکوکار بود که اسیر را آزاد می‌کرد و به نیازمندان یاری می‌رسانید!

لِم تُحدِّثین صدیقتک بِکلّ ما سَمعتِ به!: برای چه با دوستت از همه‌ی آن‌‌چه که آن‌‌را شنیده‌ای سخن می‌گویی!

لن أَعود إلی کِذبي مرّة أُخری لأنّه کاد یَقتلني!: بار دیگر به دروغم باز نخواهم گشت برای این‌که آن نزدیک بود مرا بکشد!

5-

«سکوتُ اللّسان سلامة الإنسان!»، عیّن الصحیح في الإعراب و التحلیل الصرفيّ:

الإنسان: اسم - مفرد مذکّر - معرفة بالعلمیّة/ مضا‌ف‌إلیه و مجرور

سلامة: اسم - مفرد مؤنّث - معرب/ خبر و مرفوع بالضمّة

اللسان: اسم - مثنّی مذکّر - معرّف بأل/ مضاف‌إلیه و مجرور بالکسرة

سکوت: اسم - مفرد مؤنّث - مصدر من «سَکَتَ» - معرب/ مبتدأ و مرفوع بالضمّة

شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 (ویژه انسانی) - درس چهارم | آزمون شماره 1902