شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یازدهم: قافیه | آزمون شماره 16619

 بُد او خسروی نامور شهریار / شهی کش نباشد به صد شهر، یار

 به عهد گل شدم از توبه شراب خجل / که کس مباد ز کردار ناصواب خجل

خود بدیدید ای خسیسان زمن / که شما بودید افسانه نه من

 اگر تو فارغی از حال دوستان یارا / فراغت از تو میسّر نمی‌شود ما را

قابل این گفته‌ها شو گوش‌وار / تا که از زر سازمت من گوشوار

 پدر یا پسر یکدگر را کنار / گرفتند و کرده غم از دل کنار

 بر من که صبوحی‌ زده‌ام خرقه حرامست / ای مجلسیان راه خرابات کدامست؟

 گدا را چو حاصل شود نان شام / چنان خوش بخسبد که سلطان شام

خطّت که درد و داغ تو نو می‌کند مرا / جان در بلای عشق گرو می‌کند مرا

شرع احمد نیست این منزل مرو / گرچه دارد او هزاران راهرو

آن خال سیه از بر آن نرگس‌ جادو / چون نافه مشک است جدا گشته ز آهو

چو مِی ‌‌خوردی ز خود بیرون مشو تو / مر این اسرار کل نیکو شنو تو