شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس هشتم: وزن شعر فارسی | آزمون شماره 14710

بضاعت نیاوردم الّا امید (بِضاعت نَیاوَردَ مِلا اُممید)

ناله‌ای دارم کش از دل گر برآرم بگسلد (نالِ یی دارَم کِشَز دِل گَر برارَم بُگسَلَد)

سیمرغ ما چه لایق زاغ آشیان توست (سیمُرغِ ما چِ لایِقِ زاغاشِیانِ توست)

وین کشته رها کن که در او گله چریده‌ست (وین کِشتِ رَها کُن کِ دَرو گَله چریدَست)

شیدا از آن شدم که نگارم چو ماه نو / ابرو نمود و جلوه‌گری کرد و رو ببست

ای نوبهار حسن بیا کان هوای خوش / بر باغ و راغ و گلشن صحرا مبارکست

با خـود مـرا به خشـم میـار ای چـرخ / گـردن مخـار ضـیغم غضـبان را

ای دل شباب رفت و نچیدی گلی ز عیش / پیرانه‌سر مکن هنری ننگ و نام را

ز هر باد، چون گرد منما بلندی:

دام در ره، نه هوی را تا نیفتادی به دام:

گر هست آتش ذرّه‌ای آن ذرّه دارد شعله‌ها:

یکی پرسید از سقراط کز مردن چه خواندستی:

$---U---U---U---U---U$

$--UU--UU--UU--UU--UU$

$---UU---U---UU---U---UU$

$--U--U--U--U--U$