شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس نهم : استعاره

در همه ابیات به‌جز بیت گزینه … تشبیه مصراع اوّل، در مصراع دوم به استعاره تبدیل شده است.

داغ بتان چراغ دل عاشقان بود / روشن بود چراغ تو اهلی به داغ دل

این عشق همچو آتش بر جمله قاهر است / تو بس عجایبی که بر آتش تو قادری

مرا به ناوک مژگان اگر کشی غم نیست / شهید تیغ غمت را ز نوک تیر چه غم

جامی سخن بر آینه دل بود چو زنگ / زین زنگ به که آینه‌ خود دهی صفا

واژه‌ی نرگس در همه‌ی ابیات استعاره از چشم است، به‌جز:

چو دانست کز مرگ نتوان گریخت / بسی آب خونین ز نرگس بریخت

گشت بیمار که چون چشم تو گردد نرگس / شیوه‌ی تو نشدش حاصل و بیمار بماند

دمی نرگس از خواب مستی بشوی / چو گلبن بخند و چو بلبل بگوی

دلم از نرگس بیمار تو بیمارتر است / چاره کن درد کسی کز همه ناچارتر است

در کدام گزینه آرایهٔ استعاره وجود دارد؟

ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم / غم هجران تو را چاره زجایی بکنیم

به‌جای مهر و وفا، محنت و جفا دیدم / چه‌ها ز یار طمع داشتم، چه‌ها دیدم

روزم سیاه گشت که آن آفتاب عمر / شد همچو ابر از نظرم ناپدید و رفت

با آخرین نگاه تو بدرود می‌کنم / بدرود با هر آنچه مرا بود می‌کنم

در ابیات همهٔ گزینه‌ها به‌جز گزینهٔ ....... آرایهٔ «تشخیص» به‌کار رفته است.

چه قیامت است جانا که به عاشقان نمودی / دل و جان فدای رویت بنما عذار، ما را

چو در رویت بخندد گل، مشو در دامش ای بلبل / که بر گل اعتمادی نیست گر حسن جهان دارد

بلا گردان جان و تن دعای مستمندان است / که بیند خیر از آن خرمن که ننگ از خوشه‌چین دارد

غمزهٔ شوخ تو خونم به خطا می‌ریزد / فرصتش باد که خوش فکر صوابی دارد

در کدام گزینه «استعاره‌ی مکنیّه» وجود ندارد؟

چون شمع به امیّد فنا چند توان ساخت / ای باد سحر غیر تو فریادرسی نیست

گل از شرم رخ او خون به روی خویشتن مالد / زبان لاف را بر خاک شمع انجمن مالد

مگر به روشنی این چراغ ربّانی / به پیشگاه حقیقت رسم ز راه مجاز

ای سرو من ای بر همه خوبان جهان سر / ای ماه من ای بر همه ترکان خُتن شاه

شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس نهم : استعاره | آزمون شماره 12816