شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس یازدهم: خاک آزادگان | آزمون شماره 6192

تا برآمد از وطن یوسف عزیز مصر شد / دانه،گوهر در زمین پاک غربت می شود

می برد یاد وطن را هزّت و غربت ز دل /  آب چون واصل به گوهر شد جدا کی می شود 

اگرچه لالۀ من ریشه در خاک چمن دارد / ز وحشت برگ برگم داغ غربت در وطن دارد 

نگردد تشنه خاک وطن سیراب در غربت / که یوسف بر لب نیل آرزوی آب چه دارد 

ملاک: معیار - ترجیح: برتری‌دادن - جسارت: بی‌باکی

شیون: ناله و زاری - مدفن: جای دفن - هیئت: مسجد

کرکس: پرنده‌ای از رده‌ی لاشخورها - اُسرا: گرفتاران - مترسک: آدم‌نما

تکریم: گرامی‌داشت - آرمان: آرزو - گلشن: گلزار

برای بردن اجساد، ماشین نداشتیم و آمبولانس‌ها ترجیح می‌دادند مجروحان را جابه‌جا کنند.

زیر لوله‌های نفت به حالت سینه‌خیز دراز کشیده بودند و توجه مرا به خود جلب کردند.

صبح روز بعد، با صدای همهمه‌ی بیرون، سراسیمه، بلند شدیم.

مقنه‌ام را تکان دادم، به جیب‌هایم اشاره کردند، آستر جیب‌هایم را بیرون کشیدم.

تو داری طاق ابرویی که جفتش نیست در عالم (مفعول)
 

 فسردگی مطلب از دلم که در ایجاد/ به تیغ شعله بریدند ناف داغ مرا (مضاف‌الیه) 
 

چه فتنه بود که حسن تو در جهان انداخت (نهاد)
 

ماتمکده خاک سزاوار وطن نیست (مسند)