شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس نهم : استعاره

در کدام بیت هر دو نوع استعاره مشهود است؟

سمن را از بنفشه طرف بربست / رُطبها را به زخم استخوان خَست

خاکی دلم که در لب آن نازنین گریخت / تشنه است کاندر آبخور آتشین گریخت

شمع چو ساقی قدح می به دست / تشت، میآلوده و پروانه مست

باد مسیح از نفس دل رمید / آب حیات از دهن گل چکید

در کدام بیت استعاره از نوع تشخیص و غیرتشخیص به کار رفته است؟

گلزار رخت هست چنان تازه بهاری / کاو را خللی نیست ز هر باد خزانی

بوی آغوش تو را از نفس گل شنوم / گل نورسته مگر دوش در آغوش تو بود؟

آخر ای ماه جهان‌تابم! چه کم گردد ز تو / گر شبی پروانه شمع شبستانت شوم؟

همچو گوهر گر دلم از سنگ گردد دور نیست / دور از مژگان ابر نوبهار افتاده ام

در همه‌ی گزینه‌ها آرایه‌ی «تشخیص» به کار رفته است، به‌جز .......

اگر به دست من افتد فراق را بکشم / که روز هجر سیه باد و خان و مان فِراق

ای صبا! یاری نما، اشک نیاز من ببین / رنجه شو، بنگر که یار نازنین من کجاست؟

ای غنچه‌ی خندان چرا خون در دل ما می‌کنی / خاری به خود می‌بندی و ما را ز سر وا می‌کنی

کس چو «حافظ» نگشود از رخ اندیشه نقاب / تا سر زلف سخن را به قلم شانه زدند

در بیت زیر «ژاله» استعاره از چیست؟

صبحگاهی سر خوناب جگر بگشایید / ژالهٔ صبحدم از نرگس تر بگشایید

اشک

چشم

صورت

شبنم

در کدام گزینه مجاز با «رابطه‌ی شباهت» به کار نرفته است؟

آن کس که تو را دارد از عیش چه کم دارد؟/ وان کس که تو را بیند ای ماه چه غم دارد؟

مردمی در سیرت تو هم‌چو گوهر در صدف/ نیکویی در صورت تو هم‌چو نور اندر قمر

زلف تو گر خاتم از دست سلیمان در ربود/ آن بر او بگذار وز لعلت یکی خاتم فرست

نیامد سرو من بیون که بر گرد سرش گردم/ به‌سان گردباد از غم به خود پیچیدم و رفتم

شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس نهم : استعاره | آزمون شماره 10370