شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس هفتم : باران محبّت | آزمون شماره 1103

بر ما هزار گونه مباهات می کنی/ ای مدعی بگو که یکی از هزار چیست 

به وصفِ حال خورشید دل افروز/ دو بیت آورد مطبوع و جگرسوز 

شب تاریک و بیم موج گردابی چنین هایل/کجا دانند ما سبکباران ساحل ها 

دل و کشورت جمع و مأمور باد/ ز ملکت پراکندگی دور باد 

استعاره، کنایه،تضاد،تشبیه

تشخیص،کنایه،حسن تعلیل،مجاز

تناقض،تشبیه،تشخیص،جناس

استعاره،مراعات نظیر،تضاد،ایهام 

منظومه و داستان  -  مقنّی و چاه‌کن - خواست و رغبت

القا و یاد دادن  -  قَرض و وام - حلال بی شبهت

قرابت و پیچیدگی  -  قالب مثنوی - موعد مقرّر

غِناو بی‌نیازی  -  بارز و هویدا - مهد و محمل

با زبردستی سپهرآهنين پی برنداشت / از امانت بار سنگين که من برداشتم

 آسمانها سر به جيب فکر ماست /  تا کجا بار امانت برد خم

گر به صورت عارفی رفت از جهان  / جان امانت داشت با جانان سپرد

وآنجا که عرضه داده عشقت امانت خود  / هم کوه پست گشته هم چرخ در رميده

دیگران دل می‌برند اما تو جانم می‌بری
 

بر شکل آدمند ولی دیوزاده‌اند
 

گر دل ببری شاید زیرا که تویی دلبر
 

گِل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند