شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس یازدهم : پایه های آوایی همسان دو لختی | آزمون شماره 301

وین نغمه محبت بعد از من و تو ماند / تا در زمانه باقی است آواز باد و باران 

مشورت با عقل کردم گفت حافظ مِی بنوش / ساقیا مِی ده به قول مستشار مؤتمن

گفتی به روزگاران مهری نشسته بر دل / بیرون نمی‌توان کرد الا به روزگاران 

ای جویبار جاری زین سایه برگ مگریز / کاین گونه فرصت از کف دادند بیشماران 

گر تو به شمشیر و تیر حمله بیاری رواست / چارۀ ما هیچ نیست جز سپرانداختن 

مدتی این مثنوی تأخیر شد / مهلتی بایست تا خون شیر شد 

به‌سان پلنگی که بر پشت گور / نشیند برانگیزد از گور شور 

کاش کان هم ننگ بودی یک سری / تا نرفتی بر وی آن بد داوری

وقتی نشد که بی دوست بر حال خود نگرییم / روزی نشد که در عشق بر کار خود نخندیم 

خانۀ مانی است طلع، چهره گشای بهار / نایب عیسی است ماه، رنگرز شاخسار 

غمناک نباید بود از طعن حسود ای دل / شاید که چو وا بینی خیر تو در این باشد

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی / ز بامی که برخاست مشکل نشیند 

خورشید را کسوفی مه را بود خسوفی

گویند جمله یاران باطل شدند و مردند 

باطل نگردد آن کو بر حق کند تولا

گر سیل عالم پر شود هر موج چون اشتر شود

مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن 

مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن

مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن 

مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن