شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس ششم : مجاز | آزمون شماره 4788

که من شهر علمم، علی‌ام دَر است / درست این سخن قول پیغمبر است

ز یک میل کرد آفریدون نگاه / یکی کاخ دید اندر آن شهر شاه

شهری اندر هوست سوخته در آتش عشق / خلقی ‌اندر طلبت غرقه دریای غم‌اند

 ز دست جور تو گفتم ز شهر خواهم رفت / به خنده گفت که حافظ برو که پای تو بست

توبه بر لب، سبحه بر کف، دل پر از شوق گناه / معصیت را خنده می‌آید ز استغفار ما

چرا نه مردم دانا چنان زید که به غم / چو سرش درد کند دشمنان دُژم گردند

هرچند که سر در سر دستان تو کردیم / با این همه دستان نتوان داد ز دستت

خلق را چون آفرید از لطف، خلاق جهان / داد گوش و چشم و لب، پا و سر و دست و زبان