شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس دوازدهم: رستم و اشکبوس | آزمون شماره 6113

کمان را به زه کرد زود اشکبوس / تنی لرز لرزان و رخ سَندروس

همه تیغ و صاعد ز خون بود، لعل / خروشان دل خاک در زیر نعل

چون نازش به اسپ گران‌مایه دید / کمان را به زه کرد و اندر کشید

پیاده مرا زان فرستاده، طوس / که تا اسپ بستانم از اشکبوس

زدش بر زمین‌بر به کردار شیر / بدانست کاو هم نماند به زیر

کمان به‌زه را به بازو فکند / به بند کمر‌بر، بزد تیر چند

بخندید رستم به آواز گفت / که بنشین به پیش گران‌مایه جفت

به رستم بر آن‌گه ببارید تیر / تهمتن بدو گفت برخیره خیر

سپهبد عنان اژدها را سپرد / به خشم از جهان روشنایی ببرد              

بپوشید درع سواران جنگ / نبود اندر آن کار جای درنگ

چنان ننگش آمد ز کار هجیر / که شد لاله رنگش به کردار قیر

متناسب‌اند و موزون حرکات دلفریبت / متوجه است با ما سخنان بی‌حسیبت