شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس هفتم: سبک و سبک‌شناسی (سبک خراسانی) | آزمون شماره 5806

فکری - فکری - ادبی

زبانی - فکری - ادبی

ادبی- فکری - زبانی

ادبی - زبانی - فکری

آن‌ها از زمین برآمدند بر صورت مردم چنان که امروز است پس خدای در ایشان روح عطا کرد مر قهر کردن اهرمن را.

در همه صحرای اسکندریه از آن همه عمودهای سنگین که صفت آن مقدم کرده‌ایم، افتاده باشد.

بر آن مائده موعود کالحلق المسدود بنشستیم و عقدهای احترام از گردن احتشام به انبساط و ابتسام بگسستیم.

او نیز از سرکوب حوادث حیران مانده است و از دوائر دور شدید به دور الرأس مبتلا شده.

نقش واقعه و صورت حادثه پیدا آمد در آن غافل و جاهل و دوربین و عاقل یکسان باشد و زبان نبوی از معنی عبارت کند: الامور تشابهت مقبله فاذا ادبرت عرفها الجاهل کما یعرفها العاقل.

که رأی او کارهای عمری به شبی پردازد و لشکرهای گران به اشارتی مقهور کند. ز رایش ار نظری یابد آفتاب به صدق / که خواند یارد صبح نخست را کاذب؟

تو دوستان خود را به لطف پیدا گشتی تا قومی را به شراب انس مست کردی، قومی را به دریای دهشت غرق کردی ندا از نزدیک شنوانیدی و نشان از دور دادی.

چون صاحب رای بر این نسق به مراقبت احوال خویش پرداخت در همه اوقات، گردن کارها در قبضه تصرف خود تواند داشت.