شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 3: آرایه‌های ادبی | آزمون شماره 967

مقیم طور محبت ز شوق باز نداند                                       شعاع آتش مهر از فروغ نور تجلّی

چه شیرین گفت خسرو این عبارت                                       که نبود وصل شیرین بی‌مرارت

ای دمت عیسی دم از دوری مزن                                      من غلام آنکه دوراندیش نیست

ز بوی پیرهنت زنده می‌شود دل مرده                              چه حکمت است در این بوی پیرهن که تو داری

صائب این آن غزل حافظ والا گهر است/ که در این بحر کرم غرق گناه آمده ایم

چاره صبر است ز سعدی بشنو پند عبید/ سعدی امروز تحمّل کن و فردای دگر

این جواب آن غزل صائب که سعدی گفته است/ گر بهار آید و گر باد خزان آسوده ایم

خیز تا خاطر بدان ترک سمرقندی دهیم/ کز نسیمش بوی جوی مولیان آید همی