شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دوازدهم: جناس و انواع آن | آزمون شماره 17975

در این حضرت چو مشتاقان نیاز آرند ناز آرند / که با این درد اگر در بند درمانند درمانند

سكّه تو زن تا امرا کم زنند / خطبه تو كُن تا خطبا دم زنند

برِ شجاعت او پیل را ذلیل انگار / برِ سخاوت او نیل را بخیل شمار

از زمین گویی برآوردند گنج شایگان / در چمن گویی پراکندند درّ شاهوار

محراب قیصر کوی تو عید مسیحا روی تو        عود الصلیب موی تو آب چلیپا ریخته

تو را که از مل مال است مستی و هستی         خمار و خواب تو را صور نشکند به صدا

آن کمندش نگر از پشت سمندش گویی       که به هم رأس و ذنب با قمر آمیخته‌اند

چون عزّ عزل هست غم زور و زر مخور        چون فرّ فقر هست دم از مال و مل مران

وامقی بود که ديوانه عذرايی بود/ منم امروز و تويی وامق و عذرای دگر

از پی بهبود درد ما دوا سودی نداشت / هر که شد بیمار درد عشق بهبودی نداشت

ای که می‌گویی نداری شاهدی بر درد عشق / جان غم‌پرورد و آه سرد و روی زرد چیست؟

آنچه کردی ، آنچه گفتی غایت مطلوب بود / هر چه گفتی خوب گفتی هر چه کردی خوب بود