شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 1 (رشته انسانی) - درس دهم : اعتماد بر او | آزمون شماره 6579

چون خداوند اسرار و میزان بینش آنان را می‌داند. _ «وَ عَسی اَن تَکرَهوا شَیئاً وَ هُوَ خَیرٌ لَکُم …»

چون می‌دانند سر رشتة کارها به دست خداست. _ «وَ عَسی اَن تَکرَهوا شَیئاً وَ هُوَ خَیرٌ لَکُم …»

 چون می‌دانند سر رشتة کارها به دست خداست. _ «اِن اَرادَنی اللهُ بِضُرٍّ هَل هُنَّ کاشِفاتُ ضُرِّهِ …»

 چون خداوند اسرار و میزان بینش آنان را می‌داند. _ «اِن اَرادَنی اللهُ بِضُرٍّ هَل هُنَّ کاشِفاتُ ضُرِّهِ …»

محبت به خدا- «فَبما رَحمَةٍ مِنَ اللهِ لنتَ لَهُم وَ لَو کُنتَ فَظّاً غَلیظَ القَلبِ ...»

توکل بر خدا - «فَبما رَحمَةٍ مِنَ اللهِ لنتَ لَهُم وَ لَو کُنتَ فَظّاً غَلیظَ القَلبِ ...»

محبت به خدا- «وَ مِنَ النّاسِ مَن یَتَّخِذُ مِن دونِ اللهِ انداداً ...»

توکل بر خدا - «وَ مِنَ النّاسِ مَن یَتَّخِذُ مِن دونِ اللهِ انداداً ...»

به مصلحت اوست، گرچه خود بدان مصلحت آگاه نباشد _ به او آرامش می‌دهد و به آینده امیدوار می‌کند.

به مصلحت اوست، گرچه خود بدان مصلحت آگاه نباشد _ با فکر و اندیشه بهترین راه ممکن را انتخاب می‌کند.

خدای حکیم جهان را اداره می‌کند و اراده انسان در کنار اوست _‌ به او آرامش می‌دهد و به آینده امیدوار می‌کند.

خدای حکیم جهان را اداره می‌کند و اراده انسان در کنار اوست _‌ با فکر و اندیشه بهترین راه ممکن را انتخاب می‌کند.

«قُل حَسبیَ اللهُ عَلَیهِ یَتَوَکَّل المُتَوَکِّلونَ» _ «اِن اَرادَنیَ اللهُ بِضُرٍّ هَل هُنَّ کاشِفاتُ ضُرِّهِ»

 «قُل حَسبیَ اللهُ عَلَیهِ یَتَوَکَّل المُتَوَکِّلونَ» _ «وَ مَن یَتوَکَّل عَلَی اللهِ فَهُوَ حَسبُهُ»

 «وَ عَسیَْ اَن تُحِبّوا شَیئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُم» _ «وَ مَن یَتوَکَّل عَلَی اللهِ فَهُوَ حَسبُهُ»

«وَ عَسیَْ اَن تُحِبّوا شَیئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُم» _ «اِن اَرادَنیَ اللهُ بِضُرٍّ هَل هُنَّ کاشِفاتُ ضُرِّهِ»

ابزار و اسباب بنابر توکل فرد قرار داده شده و بی‌توجهی به آن، بی‌توجهی به علم الهی است.

توکل در جایی درست است که انسان مسئولیت و مصلحت خود را بشناسد و به آن عمل کند.

توکل‌کننده‌ای که اهل معرفت باشد، برای راهیابی به نیازهایش، از ابزار و اسباب بهره می‌جوید.

انسان باید در قلب خود بر خدا توکل کند و از ابتدا همة کارها را به خداوند حکیم و قادر بسپارد.