شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس هفتم: سبک و سبک‌شناسی (سبک خراسانی) | آزمون شماره 16429

غزنوی و سلجوقی - سامانی - غزنوی و سلجوقی

سامانی - غزنوی و سلجوقی - غزنوی و سلجوقی

سامانی - غزنوی و سلجوقی - سامانی

غزنوی و سلجوقی - سامانی - سامانی

الا تا ماه نو خیده کمان است / سپر گردد مَهِ داه و چهارا (کهنه و مهجور بودن برخی از لغات)

 یگانه گشته از اصل زمانه / به الفاظ متین و رای متقن (کمی لغات عربی)

وز آن پس جهان یکسر آباد کرد / همه روی گیتی پر از داد کرد (سادگی زبان شعر)

بگیر و به گیسوی او بر بدوز / به نیک‌اختر و فال گیتی‌فروز (استفاده از دو نشانه برای یک متمم)

هرکه در ادای شکر و شناخت قدر نعمت غفلت ورزد، نام او در جریدۀ عاصیان مثبّت گردد و ذکر او از صحیفۀ شاکران محو شود.

گواهی تو ترجمانی من بکردند نداء من افزونی است، قرب تو چراغ وجد بیفروخت همت من افزونی است، ارادت تو کار من بساخت جهد من افزونی است.

افتتاح سخن بی اتقان تمام و یقین صادق از عیبی خالی نماند و خاتمت آن به ندامت کشد.

هرکه قاعدۀ کار خود بر ثبات حزم و وقار ننهد، عواقب کار او مبنی بر ملامت و مقصور بر ندامت باشد.