شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یکم: مبانی تحلیل متن | آزمون شماره 18966

انفاس عیسی از لب لعلت لطیفه‌ای/ آب خضر ز نوش لبانت کنایه‌ای

کی عطرسای مجلس روحانیان شدی/ گل را اگر نه بوی تو کردی رعایتی

که را رسد که کند عیب دامن پاکت/ که همچو قطره که بر برگ گل چکد پاکی

هزار جان مقدس بسوخت زین غیرت/ که هر صباح و مسا شمع مجلس دگری

برو شیر درّنده باش ای دغل/ مینداز خود را چو روباه شل (تعلیمی)

به سوزی ده کلامم را روایی/ کز آن گرمی کند آتش گدایی (عرفانی)

آیینه نگاهت پیوند صبح و ساحل/ لبخند‌ گاه‌گاهت صبح ستاره‌باران (غنایی)

ماند قد من و تو، این تیر و این کمان را/ تیر این‌چنین فتاده دور از کمان ندیدم (حماسی)

علم دین بام گلشن جان است / نردبان عقل و حس انسان است

هرگز دل من ز علم محروم نشد/ کم ماند ز اسرار که معلوم نشد

کار یک‌ساله را بها دو درم / علم یک لحظه را بها عالم

علم خواندی نگشتی اهل هنر / جهل از این علم تو بسی بهتر

دربارهای ایرانی‌تبار ادب‌دوست از بین رفت.

زبان شعر جز در سروده های خواجو و حافظ، بهبود یافت.

 صاحبان مذهب‌های مختلف عقاید خود را ابراز می کردند.

قالب قصیده از رونق افتاد.