شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس یازدهم : پایه های آوایی همسان دو لختی | آزمون شماره 7784

زنده ندیدی که تا مرده نماید تو را /  چند کشی در کنار صورت گرمابه را 

از سینه پاک کردم افکار فلسفی را / در دیده جای کردم اشکال یوسفی را 

آمد درِ میخانه تا خانه برد ما را / بنمود بهار نو تا تازه کند ما را 

ای دل چه اندیشیدهای در عذر آن تقصیرها / زآن سوی او چندان وفا زین سوی تو چندین جفا

هشیار کسی باید کز عشق بپرهیزد / وین طبع که من دارم با عقل نیامیزد

ملامت‌گوی بی‌حاصل ترنج از دست نشناسد / در آن معرض که چون یوسف جمال از پرده بنمایی

یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا / یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا

آخر نگاهی باز کن وانگه عتاب آغاز کن / چندان که خواهی ناز کن چون پادشاهان بر خدم

در دایره قسمت، ما نقطه تسلیمیم / لطف آن‌چه تو اندیشی، حکم آن‌چه تو فرمایی

بسیار سفر باید تا پخته شود خامی / صوفی نشود صافی، تا درنکشد جامی

بنگر ز هجرت چون شدم سرگشته چون گردون شدم / وز ناوکت پر خون شدم از من چرا رنجیده‌ای؟

دیدار یار غایب، دانی چه ذوق دارد / ابری که در بیابان، بر تشنه‌ای ببارد

مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن

مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن

مستفعلن فعولن مستفعلن فعولن

مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن