شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 10: سبک‌شناسی دورۀ معاصر و انقلاب اسلامی | آزمون شماره 2882

آشنایی‌زدایی

باستان‌گرایی

نزدیکی زبان و واژگان شعر به قصاید سبک خراسانی

نمادگرایی

من از نهایت شب حرف می‌زنم / من از نهایت تاریکی / من از نهایت شب حرف می‌زنم / اگر به خانة من آمدی / برای من ای مهربان / چراغ بیاور (گرایش به سمبل و نماد)

مثل درخت در شب باران، به اعتراف / با من بگو، بگوی صمیمانه، هیچگاه / تنهایی برهنه و انبوه خویش را / یک نیم‌شب، صریح، سرودی به گوش باد؟ (کاربرد طبیعی آرایه‌های بیانی)

و یک بار هم در بیابان کاشان هوا ابر شد / و باران تندی گرفت / و سردم شد، آن وقت در پشت یک سنگ، / اجاق شقایق مرا گرم کرد (نو بودن تشبیه و استعاره)

خانه‌ام آتش گرفته است، آتشی بی‌رحم / هم‌چنان می‌سوزد این آتش، / نقشهایی را که من بستم به خون دل / بر سر و چشم در و دیوار، / در شب رسوای بی‌ساحل (بهره‌گیری از قالب سپید)