شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس نهم: موازنه و ترصیع | آزمون شماره 19046

خانۀ تن را به جان آباد کردن مشکل است/ بر سر ریگ روان بنیاد کردن مشکل است 

کشیدم قلم بر سر نام خویش / نهادم قدم بر سر کام خویش

ما ز بالاییم و بالا می‌رویم/ ما ز دریاییم و دریا می‌رویم

گردون چه خواهد از من بیچارۀ ضعیف/ گیتی چه خواهد از من درماندۀ گدای

این لطایف کز لب لعل تو من گفتم که گفت؟ / وین تطاول کز سر زلف تو من دیدم که دید؟ (موازنه)

طبع تو سیر آمد از من جای دیگر دل نهاد / من که را جویم که چون تو طبع هر جاییم نیست (مجاز)

جور تلخ است ولیکن چه کنم گر نبرم/ چون گریز از لب شیرین شکر‌بار تو نیست (جناس)

تنها نه من به دانه خالت مقیّدم  / کاین دانه هر که دید گرفتار دام شد (واژه‌آرایی)

گر چهره بنماید صنم پر شو ازو چون آینه / ور زلف بگشاید صنم رو شانه شو رو شانه شو

عیش باقیست شمس تبریزی / مست جاوید شاه تبریزیم

نار خندان تو ما را صنما گریان کرد / تا چو نار از غم تو با دل پرخون باشیم

من کف چرا نکوبم چون در کفست خوبم / من پا چرا نکوبم چون بم شدست زیرم

دامن گردون پر از خون جگر بینم به صبح / بس که در مهر تو اشک از چشم اختر می‌چکد

یاران همه مخمور و قدح پر می ناب است / ما جمله جگر تشنه و عالم همه آب است

بخت بد بین که به سروقت من آن سرو روان / آمد از لطف زمانی که زمین‌گیر شدم

هرکس که دل به دست بتی داد همچو من / سنگی گرفت و شیشه ناموس را شکست