شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یکم: مبانی تحلیل متن | آزمون شماره 17015

من خیال تو را کجا بینم/ چون همه شب ز رنج بیدارم

بدین زمان که ز فردوس هر زمان رضوان/ همیگشاید بر بوستان خرّم در

فراق تو بخواهد گستریدن/ ز خار و آتشم بالین و بستر

ز شوق طلعت و حرص لقای تو مستم/ به روز چون حربا و به شب چو نیلوفر (حربا: آفتابپرست)

به بانگ چنگ و به بانگ رباب کرد همی / هزاردستان با بلبل خجسته خطاب

پدر به جای پسر هرگز این کرم نکند / که دست جود تو با خاندان آدم کرد

گر ایوان ما سر به کیوان بر است / از آن بهره ما یکی چادر است

دلش زان زده فال پر آتش است / همه زندگانی بر او ناخوش است

کس چون غم زلیخا یوسف ندیده داند؟/ دست بریده حالش دست بریده داند

آنجا که معجزه است ره عقل و فهم نیست/ از عقل فهم شعبده حقهباز کن

در کارخانه‌ای که ره عقل و فضل نیست/ فهم ضعیف رای فضولی چرا کند

پیر میخانه چه خوش گفت به دردیکش خویش/ که مگو حال دل سوخته با خامی چند

ادبیات همواره معنایی حول و حوش «آداب و هنجار» دارد.

بیان باور، خیال یا اندیشه با کیفیت بالا می‌تواند مصداق ادبیات باشد.

ادبیات، ماده اصلی زبان است و در منطق زبان، هر واژه معنایی روشن دارد

«بلاغت» به معنای روشنی و درستی کلمه و کلام است و با ضرب‌المثل «هر سخن جایی و هر نکته مقامی دارد» مرتبط است.