شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - فارسی 2 | آزمون شماره 8263

برِ مصطفی بهر رخصت دوید/ ازو خواست دستوری اما ندید
 

هر سخنی کز ادبش دوری است/ دست بر او مال که دستوری است

فرستاده گیو است و پیغام من/ به دستوری نامدار انجمن
 

نه موبد بد او را ، نه فرمان ، نه رای/ جهان پر ز دستوری سوفرای (اسم شخصی در شاهنامه)
 

هر دم به روی زرد فرو ریزدم سرشک / چشمم نگر که می‌دهد از جام زر، شراب

ای سرو سیم‌ْ تن صبح است درفکن / در جام آبگون آن آتش مذاب

چو بر قمر ز شب عنبری نقاب انداخت / دل شکسته ما را در اضطراب انداخت

ای دل نگفتمت که سر از سنبلش مپیچ؟ / کافتی در آن کمند چو خواجو در اضطراب

شاعری پیش صاحب عباد قصیده‌ای آورد؛ هر بیت از دیوانی و هر معنی زاده طبع سخن‌دانی.

شتری در صحرا چرا می‌کرد، به خاربُنی رسید چون زلف خوبان درهم و چون روی محبوبان تازه و خرم.

در زورآزمایی شهره بود، بدر در میدان او هلالی بودی و رستم به دستان او زالی.

طاووسی و زاغی در صحن باغی فراهم رسیدند، طاووس گفت: این موزه سرخ که در پای توست لایق اطلس زرکش من است.