شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 3 (رشته انسانی) - درس 2: یگانه‌ی بی‌همتا | آزمون شماره 665

کسی نمی تواند مستقل از خداوند در امور جهان دخالت کند و مثلاً بیماری را شفا بخشد یا مشکلی را رفع کند.

اگر خداوند به کسی اذن دهد، آن شخص نیز می تواند در محدودة اجازة خداوند در عالم تصرف نماید.

در تصور چند خدایی هریک از آنان باید کمالاتی را دارا باشند که دیگری ندارد وگرنه عین هم می شوند.

خداست که جهان را اداره می کند و به سوی مقصدی که برایش معین کرده است هدایت می نماید.

تمام عالم هستی از خداست.

تمام عالم هستی از آنِ خداست.

حق تصرف و تغییر از آنِ خداست.

تدبیرِ امور عالم هستی از آنِ خداست.

اللَّهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ

مَا لَهُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلاَ يُشْرِكُ فِي حُكْمِهِ أَحَداً

لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ

قُلْ أَ غَيْرَ اللَّهِ أَبْغِي رَبًّا وَ هُوَ رَبُّ كُلِّ شَيْ

ربّ به معنای آفریدگار و خالق جهان هستی است که تمام موجودات از او سرچشمه می گیرند.

ربّ به معنای مالک و صاحب اختیاری است که تدبیر و پرورش مخلوق به دست اوست.

ربّ‌ بودن خداوند به این معناست که خداوند مالک و صاحب اختیار تمام مخلوقات است.

ربّ بودن خداوند به این معناست که او ولیّ و سرپرستی است که مالکیت امورات عالم به دست اوست.