شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 3 (رشته انسانی) - درس 2: یگانه‌ی بی‌همتا

1- از این حقیقت که «مالکیت عالم، ولایت بر آن را به دنبال دارد»، بطلان کدام اعتقاد را می توان استنتاج کرد؟

مالکیت دانستن خدایانی که از پس سرپرستی خویش هم بر نمی آیند

حق تصرف قائل شدن براي خدایانی که مالکیتی بر خویش هم ندارند

نسبت دادن سرپرستی عالم به خدایانی که از حکمرانی بر آن عاجز هستند

فرمان روایی عالم را از آن خدایانی بدانیم که توان تصرف بر آن را ندارند

2-

کدام مورد تأیید کنندة توحید در خالقیت است؟

کسی نمی تواند مستقل از خداوند در امور جهان دخالت کند و مثلاً بیماری را شفا بخشد یا مشکلی را رفع کند.

اگر خداوند به کسی اذن دهد، آن شخص نیز می تواند در محدودة اجازة خداوند در عالم تصرف نماید.

در تصور چند خدایی هریک از آنان باید کمالاتی را دارا باشند که دیگری ندارد وگرنه عین هم می شوند.

خداست که جهان را اداره می کند و به سوی مقصدی که برایش معین کرده است هدایت می نماید.

3-

اعتقاد و باور پذیرش توحید و یگانگی خداوند به عنوان تنها مبدأ هستی به عنوان سرچشمه و مبنا در نخستین گام ما را به کدام مرتبة توحیدی سوق می دهد؟

تمام عالم هستی از خداست.

تمام عالم هستی از آنِ خداست.

حق تصرف و تغییر از آنِ خداست.

تدبیرِ امور عالم هستی از آنِ خداست.

4-

خداوند تبارک و تعالی با اعلام کدام آیة شریفه و استنتاج از آن خود را ولیّ و سرپرست جهان نیز اعلام می دارد؟

اللَّهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ

مَا لَهُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلاَ يُشْرِكُ فِي حُكْمِهِ أَحَداً

لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ

قُلْ أَ غَيْرَ اللَّهِ أَبْغِي رَبًّا وَ هُوَ رَبُّ كُلِّ شَيْ

5-

«ربّ» بودن خداوند به چه معناست؟

ربّ به معنای آفریدگار و خالق جهان هستی است که تمام موجودات از او سرچشمه می گیرند.

ربّ به معنای مالک و صاحب اختیاری است که تدبیر و پرورش مخلوق به دست اوست.

ربّ‌ بودن خداوند به این معناست که خداوند مالک و صاحب اختیار تمام مخلوقات است.

ربّ بودن خداوند به این معناست که او ولیّ و سرپرستی است که مالکیت امورات عالم به دست اوست.

شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 3 (رشته انسانی) - درس 2: یگانه‌ی بی‌همتا | آزمون شماره 665