شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یکم: مبانی تحلیل متن | آزمون شماره 18062

من چشم از او چگونه توانم نگاه داشت/ کاول نظر به دیدن او دیدهور شدم

دی در گذار بود و نظر سوی ما نکرد/ بیچاره دل که هیچ ندید از گذار عمر

دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم/ باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی

هر که عیب دگران پیش تو آورد و شمرد/ بیگمان عیب تو پیش دگران خواهد برد

طبیبی را دیدند که هرگاه به گورستان رسیدی، ردا در سر کشیدی.

نگویم جوانی مکن، لکن جوان خویشتن‌دار باش.

ای پسر هر چند جوانی، پیرعقل باش.

جوانمرد که بخورد و بدهد به از عابد که روزه دارد و بنهد.

تأمل‌کنان در خطا و صواب / به از ژاژخایان حاضر جواب

سخن بی‌تأمل کم افتد صواب / زبان را عنان از خطا بازتاب

بی‌تأمل لب مزن کز لب گُهر می‌ریزدش / چون صدف هر کس سخن را در دهن می‌پرورد

من که از دشمن سخن گویم تأمل کن که چون / ماجرای دوست را زیر سخن پوشیده‌ام

هر چیزی که ذهن ما را به پویایی درآورد، متن است.

 آثار شعر و نثر فارسی که با خواندن آنها ذهن بشر پویاتر می‌‌شود، بخشی از متون به شمار می‌روند.

آثار دیداری و شنیداری نیز متن محسوب می‌‌شوند.

منظور از متن متون نثر فارسی است که شامل موضوعات گوناگون است.