شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 11: وزن در شعر نیمایی

1-

وزن کدام بیت رمل مثمّن سالم است؟

عشوه دادند که بر ما گذری خواهی کرد / دیدی آخر که چنین عشوه خریدیم و برفت

گفتمش در عین وصل این ناله و فریاد چیست؟ / گفت ما را جلوه معشوق بر این کار داشت

تا ز میخانه و می‌ نام و نشان خواهد بود / سر ما خاک در پیر مغان خواهد بود

روزگار است این‌که گه عزّت دهد گه خوار دارد / چرخ بازیگر از این بازیچه‌ها بسیار دارد

2-

وزن کدام مصراع در کمانک روبه‌روی آن نادرست است؟

قوم گفتندش که ای خر! گوش‌دار (فاعلاتن فاعلاتن فاعلن)

ما درس سحر در رهِ میخانه نهادیم (مستفعلُ مستفعلُ مستفعلُ مستف)

دست در حلقة آن زلف دو تا نتوان کرد (فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فع‌لن)

آی آدم‌ها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید (فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فع)

3-

وزن کدام مصراع در مقابل آن نادرست است؟

بنگر و با کس مکن آن ناسزا (مفتعلن مفتعلن فاعلن)

گر نقش تو از میانه برخاست (مفعول مفاعلن فعولن)

ابنای روزگار به صحرا روند و باغ (مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن)

دوش در آن سرخوشی هوش ز ما می‌ربود (مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن)

4-

کدام بیت در بحر «مضارع مثمن اخرب» سروده شده است؟

هزار رحمت دیگر نثار آن عاشق / که او به دام هوای چو تو شهی افتاد

خواهم که با تو باشم اما کجا نشیند / مثل تو پادشاهی با هم‌چو من گدایی

عمریست تا به پای خم از پا نشسته‌ایم / در کوی می‌فروش چو مینا نشسته‌ایم

عشق بود فارغ از کشاکش عشاق / گنج، غم پیچ و تاب مار ندارد

5-

بیت: «چو بلبل سحری بر گرفت نوبت بام ز تو به خانه‌ی تنهایی آمدم بر بام» با کدام یک از ابیات زیر، هم وزن است؟

رفــیــق مــهــربــان و یــار هــمـدم هـمـه کـس دوست می‌دارند و من هم

دوران دهـر عـاقـبـتـم سـر سـفید کرد وز سـر به در نمی‌رودم همچنان فضول

تـو مـپـنـدار کـزیـن در به ملامت بروم کـه گـرم تـیـغ زنـی بنده‌ی بازوی توام

مرا به عاشقی و دوست را به معشوقی چه نسبت است؟ بگویید قاتل و مقتول

شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 11: وزن در شعر نیمایی | آزمون شماره 5643