شرکت در آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 12: گذر سیاوش از آتش | آزمون شماره 903

کتاب شاهنامه همی خواندند در زوال مملکت ضهّاک و عهد فریدون.

خلق از مکاید فعلش به جهان برفتند و از کربت جورش راه غربت گرفتند.

مردان بار را به نیروی همّت و بازوی همیّت کشند، نه به قوّت تن.

ارتفاع ولایت نقصان پذیرفت و خذانه تهی ماند و دشمنان زور آوردند.

مِی نوش و جهان بخش که از زلف کمندت / شد گردن بدخواه گرفتار سلاسل ( مجاز - تشبیه )

چند به ناز پرورم مهر بتان سنگدل / یاد پدر نمی‌کند این پسران ناخلف ( تلمیح - استعاره )

مرا رسد که بر آرم هزار ناله چو بلبل / که احتمال ندارم ز دوستان ورقی گل ( ایهام تناسب - تشخیص )

ای عزیزان اگر از مصر نمی‌آید باد / بوی پیراهن یوسف ز کجا می‌شنوم ( حس‌آمیزی - ایهام تناسب )

هفت

شش

پنج

چهار

مکن ستـم بـه ضعیفان که رشتـه بـی جان  /  ز مـغـز گـوهر جـان سـخـت انـتـقـام کـشـید
 

پــایــه ظــلــم وســتــم راعــامــل بــیــدادگــر  /  می دهد بـراهل بـینش عرض از آثـار خـیر
 

 ســیـل از ویـرانـه بــا رخــســار گــرد آلـود رفــت  /  زود مـی مـالـد فـلـک روی سـتــمـگـررا بــه خـاک
 

اثــر ظـلـم مـحــال اســت بــه ظــالـم نـرســد  /  ناله پیش از هدف از پشت کمان می خیزد