شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس یکم : نیکی | آزمون شماره 456

بساز اي مطرب خوشخوان خوشگو/به شعر فارسی صوت عراقی

جدا شد یار شیرینت کنون تنها نشین اي شمع/ که حکم آسمان است این اگر سازي اگر سوزي

از آن پس بسازید سهراب را/ ببندید یک شب بر او خواب را

چه سازیم و این را چه درمان کنیم؟/ به دانش مگر چاره جان کنیم

عقل و هوش/ مونس و همدم/خوش و شادمان/زلف و گیسو

شمع و چراغ / چشم و گوش/ سلطان و کاخ / کبوتر و آشیانه

قرض و دین / عشرت و عیش/ مصلحت و خیر/ بّرو بحر

ادبار و اقبال/محبوب و عیان/مذّلت و عزّت/ وزر و ثواب

پیرمردان محترمانه به حرف جوانان گوش می‌دادند و جوانان صمیمانه به پیران عشق می‌ورزیدند.

جوانان به نگاهشان دل سیاهی را می‌کاویدند تا از اعماق تاریکی‌ها خاطرات روشن را به یاد آورند.

می‌کوشید که نفاق و خودپرستی و جنایت را از میان بردارد و نهال یکتاپرستی و صفا و وفا بنشاند.

آن‌گاه که رشته‌ای نامرئی قلب‌های همه را به هم پیوند می‌داد میان آن‌ها عشق، دوستی و برادری موج زد.

فرهاد و شیرین - بهارستان

بوستان - تحفه‌الاحرار

بهارستان - تحفه‌الاحرار

بوستان - فرهاد و شیرین

چشم نرگس به شقایق نگران خواهد شد
 

که علم بی‌خبر افتاد و عقل بی‌حس شد
 

توبت کنون چه فایده دارد که نام شد؟
 

چند گویی که چنین رفت و چنان خواهد شد؟