شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 8: اختیارات شاعری 2 (وزنی) | آزمون شماره 133

گر ببینم خم ابروی چو محرابش باز / سجدۀ شکر کنم وز پی شکرانه روم

قدح پر کن که من در دولت عشق / جوان‌بخت جهانم گرچه پیرم

پیاله بر کفنم بند تا سحرگه حشر / به می ز دل ببرم هول روز رستاخیز

نگشاید دلم چو غنچه اگر / ساغری از لبش نبوید باز

حذف همزه

ابدال

بلند تلفظ کردن مصوت کوتاه

کوتاه تلفظ کردن مصوت بلند

قلب

تغییر کمیت مصوت‌ها

ابدال

آوردن فاعلاتن به جای فعلاتن

خود غلط است این که او شعر فرستد مرا / خود غلط است این که کس قطره به عمان برد

ما به تو آورده‌ایم درد سر ارچه بهار / درد سر روزگار برد به بوی گلاب

خرمن دانش مراست وآن دگران خوشه‌چین / خوشه به خرمن کسی به تحفه نتوان برد

هر که را گویند باشد نوبتی در آسیا / آسمان چون نوبت ما را فرامش کرده است

پردۀ دل می‌زند زهره هم از بامداد / مژده که آن بو طرب داد طرب‌ها به داد

لاف دل از آسمان، لاف تن از ریسمان / بگسلم این ریسمان، باز روم در معاد

گفتم تو کیستی؟ گفت مراد همه / گفتم من کیستم؟ گفت مراد مراد

می‌رسد از هر طرف شور نی و بانگ دف / می شده جاری به کف، بنوش جام مراد