شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دوم: سازه‌ها و عوامل تاثیرگذار در شعر فارسی | آزمون شماره 19222

منظور از عاطفه، حالتی روحی _ روانی است که شاعر رویداد حادثه‌ای را در خویش احساس می‌کند و می‌کوشد دیگران را با خود در این احساس، همراه سازد.

پس از وزن، مهم‌ترین و موثرترین عامل، عاطفه است. بدون وزن کمتر می‌توان عواطف را برانگیخت.

توجه به فضای عاطفی و آهنگ متن، سبب کشف لحن می‌شود. تشخیص لحن مناسب هر متن، خواندن را دلنشین‌تر و درک محتوا را آسان‌تر می‌کند.

وزن، ادراکی است که از احساس نظم حاصل می‌شود. وزن امری حسی است و بیرون از ذهن کسی که آن را درمی‌یابد، وجود ندارد؛ وسیله ادراک وزن، حواس ماست.

پس به مرو رفتم و از آن شغل که به عهده من بود معاف خواستم و گفتم که مرا عزم سفر قبله (مکه) است.

باغبان را که در تربیت‌شان خون جگر خورده به دعایی یاد کنند و به ثنایی شاد گرداند.

برادرم به دیه (روستا) رفت تا چیزی از بقال بخرد، یکی گفت که چه می‌خواهی بقال منم، گفتم هر چه باشد ما را شاید، که غریبیم و بر گذر.

شبی در خواب دیدم که یکی مرا گفت: چند خواهی خوردن از این شراب که خرد از مردم زایل کند.

بگویم مثالی از این عشق سوزان / یکی آتشی در نهانم فروزان

پیش‌تر آ روی تو جز نور نیست / کیست که از عشق تو مخمور نیست

اگر تو عاشق عشقی و عشق را جویا / بگیر خنجر تیز و ببر گلوی حیا

آنکه بنا کرد جهان زین چه خواست؟ / گر به دل اندیشه کنی زین رواست

پس از عاطفه، مهم‌ترین و مؤثرترین عامل، «وزن» است.

 وزن، ادراکی است که از احساس نظم حاصل می‌شود.

 توجه به فضای عاطفی و آهنگ متن، سبب کشف وزن می‌شود.

 وزن، امری حسی است و بیرون از ذهن کسی که آن‌ را درمی‌یابد، وجود ندارد.

مرا با دوست ای دشمن وصال است        تو را گر دل نخواهد دیده بردوز

شبان دائم که از درد جدایی                   نیاسودم ز فریاد جهان سوز

دهل‌زن گو دو نوبت زن بشارت              که دوشم قدر بود امروز نوروز

مبارک‌تر شب و خرّم‌ترین روز                به استقبالم آمد بخت پیروز