شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 5: اختیارات شاعری 1 (زبانی) | آزمون شماره 2191

بده ساقی می باقی که در جنّت نخواهی یافت / کنار آب رکناباد و گلگشت مصلّی را

ز عشق ناتمام ما جمال یار مستغنی است / به آب و رنگ و خال و خط چه حاجت روی زیبا را

من از آن حسن روزافزون که یوسف داشت دانستم / که عشق از پرده عصمت برون آرد زلیخا را

نصیحت گوش کن جانا که از جان دوست‌تر دارند / جوانان سعادتمند پند پیر دانا را

به دلش بر بنهادیم و به جان پرسیدیم / تا نگویی تو که بی پرسش و اکرام برفت

تن که از خنجر او کشته نشد، مردار است / دل که بر آتش او پخته نشد خام برفت

هر که را بر سر از این درد بلایی نرسد / نتوان گفت که او نیک سرانجام برفت

چه سخن کرد به چشم و چه شکر گفت ز لب؟ / که رواج شکر و قیمت بادام برفت

برون خرام و ببر گوی خوبی از همه کس                   سزای حور بده رونق پری بشکن

چو عندلیب فصاحت فرو شد ای حافظ                     تو قدر او به سخن گفتن دری بشکن

چو عطرسای شود زلف سنبل از دم باد              تو قیمتش به سر زلف عنبری بشکن

به زلف گوی که آیین دلبری بگذار               به غمزه گوی که قلب ستمگری بشکن