شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس یازدهم : پایه های آوایی همسان دو لختی | آزمون شماره 924

همه عمر برندارم سر از این همه خمار مستی/ که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی 

با محتسب به جنگیم، از زاهدان به تنگیم/ با شیشه‌ایم یک دل، یک رنگ با شرابیم

آمد در میخانه تا خانه برد ما را/ بنمود بهار نو تا تازه کند ما را 

چه سرمایه سازم که سودی کند گفت/ اگر می‌توانی قناعت قناعت 

آمد در میخانه تا خانه برد ما را/ بنمود بهار نو تا تازه کند ما را 

از سینه پاک کردم افکار فلسفی را/ در دیده جای کردم اشکال یوسفی را 

ز رفتن راه عاجز کرد و ره را نیست پایانی/اگر کاری به سر می‌شد، ز سر می‌ساختم پا را 

زنده ندیدی که تا مرده نماید تو را/ چند کشی در کنار صورت گرمابه را 

مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن 

مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن

مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن 

مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن 

سعدی نظر از رویت کوته نکند هرگز / ور روی بگردانی در دامنت آویزد 

در کوی نیک‌نامی ما را گذر ندادند / گر تو نمیپسندی تغییر ده قضا را 

خاقانی از ثنایت نو ساخت خوان معنی / کاو میزبان نطق است این دیگران عیالش

عمری است تا من در طلب هر روز گامی می‌زنم / دست شفاعت هر زمان در نیکنامی می‌زنم 

ما ز یاران چشم یاری داشتیم / خود غلط بود آنچه می‌پنداشتیم (فاعلاتن فاعلاتن فاعلن)

قامتش را سرو گفتم سرکشید از من به چشم / دوستان از راست می‌رنجد نگارم چون کنم (فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن)

صبح برآمد ز کوه چون مه نخشب ز چاه / ماه برآمد به صبح چون دم ماهی ز آب (مفتعلن مفتعلن مفتعلن مفتعلن)

دایم گل این بستان شاداب نمیماند / دریاب ضعیفان را در وقت توانایی (مستفعل مفعولن مستفعل مفعولن)