شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - فارسی 2 | آزمون شماره 7866

چنین قفس نه سزای چو من خوش الحانی است / روم به روضه رضوان که مرغ آن چمنم

علم چگونه زنی بر فضای عالم قدس / اگر برون نبری رخت از این سرای غرور 

همّتی گر هست پای بر سر دنیا زنید / همچو گردون خیمه ای در عالم بالا زنید

همره جان و خرد باش سوی عالم قدس / نه ستوری که تو را عالم حس است جرس

به گیتی ز بخشش بود مرد مِه                             تو گر گنج داری ببخش و منه

مدار و ببخش آن چه افزون بود                           وز اندازه خورد بیرون بود

اگر هزار گنه بینی از سپهر دو رنگ                        بر او ببخش که بخشیدنِ گناه، خوش است

بخل عیبی است که صد فضل بپوشاند و جُود        کیمیایی است که صد عیب هنر گرداند

ب، ج، الف، د

ج، الف، ب، د  

د، ب، الف، ج

ب، د، ج، الف