شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 4: سبک‌شناسی قرن‌های دوازدهم و سیزدهم (دوره‌ی بازگشت و بیداری) | آزمون شماره 1335

شاعرانی همچون ادیب الممالک فراهانی و بهار به قالب‌هایی همچون قصیده و مثنوی توجه بیشتری داشتند.

شاعرانی همچون میرزادۀ عشقی، نوآوری‌هایی در عرصۀ تخیل پدید آوردند.

گروهی که به زبان مردم کوچه بازار شعر می‌سرودند و به سرودن ترانه و پایبندی به موسیقی و عروض، التزام و رغبت داستند.

شاعرانی که به زبان مردم عادی شعر می‌گفتند، شعر را وسیله‌ای برای بیان مقاصد خود می‌دانستند.

هم‌آهنگ بودن ساختار و ترکیب دستوری کلام با طبیعت زبان

کنارگذاشتن قید و بندهای نثر مصنوع و فنّی

دشمنی با استعمار در قالب نثر روزنامه‌ای

بیان مسائل سیاسی و اجتماعی

برادرم روحی فداک نه کاغذ از تو می‌رسد نه ملک، ما را چو روزگار فراموش کرده‌اید.

از غرور فرنگی‌ها دور نیست که بالمثل من خودم بروم و خدا نخواسته هیچ کار از پیش نرود.

اختلاف میان ایشان در معرفت خالق و ابتدای خلق بی‌نهایت و رای هریک بر این مقرّر که من مصیبم و خصم مخطی.

کجا به خاطر می‌رسید که در دارالخلافه به‌دست دشمن بیفتد؟ یفعل الله ما یرید و یحکم ما یشاء.

داور اگرچه شخصاً آدم درستکاری بود ولی حیف و میل مال را در راه پیشرفت امور به چیزی نمی‌شمرد.

یک دسته را به اسم مطیع کردن ایل بفرستد به طرف جنوب و یک دسته را هم به اسم تسخیر آذربایجان بفرستد به طرف شمال.

می‌گویند آن‌ها که تا دیروز خر هم نمی‌توانستند کرایه کنند حالا چون آخرالزمان نزدیک شده به قیمت صلوات اسب می‌خرند.

دنبال کسی می‌گشتند که نقش حضرت آدم را ایفا کند. تصادفاً کسی را پیدا کرده بودند اما می‌گفت مرا بکشید هم آدم نمی‌شوم.